Ne konuştuğumuzun bir önemi yok ama laf arasında adam şöyle bir şey söyledi. "...bıdı bıdı şöyle oldu böyle oldu bıdı bıdı senin blogunda okudum bıdı bıdı böyleyken böyle bıdı bıdı..."
Konuştuk kapattık, sonra benim jeton düştü: Anaa! Süleyman benim blogu okuyormuş! Ehoyt.
Bir sevinç aldı beni.
Kendisine buradan selam söylüyor, gözlerinden hasretle öpmeyi bir borç biliyorum. Özledim be olm.
Süloooo
20 Ağustos İzmir
İzmir'in çilesini çok güzel dile getirmişin .
YanıtlaSil