Çok güzel insanlar onlar.
Gerçek dünya bir günlüğüne de olsa dışarıdayken, ama komşular, haberler ve yapılacak işler üzerinden yine de ufak ufak kendisini hissettiriyorken, içeride olma hissi rahatlatır insanı. Daha doğrusu rahat kalmasını sağlar. Ev, aile, rahat koltuk. Çamaşır topla, bozuk ampulü değiştir, iki gündür görmezden geldiğin tavayı yıka, kahveni saate bakmadan, acele etmeden iç. İşle ilgili bir yazı okurken bile mesela, üzerinde pijama altında terlik olması insanın daha rahat anlamasını sağlıyor.
Ya da çalışmak istemiyorsan zorlama ama etrafında çocuklar koşuştursun bağırsın mutlaka. Sonra onlar yorulup öğle uykusuna dalınca kendine bir türk kahvesi yap. Bitince bardağını tezgaha yavaş bırak ki uyanmasınlar, böylece bir haftadır hep gece lambasıyla okuduğun kitabını gündüz gözüyle görebilirsin.
Çık kapının önüne etrafa bak, hep sabahın köründe ya da güneş batarken gördüğün sokağını güneş tepedeyken gör. Komşularının uykulu değilken neye benzediğini farket. Etrafın durgunken ne kadar sakin olduğunu gör.
Televizyonu açma. Seni yeniden fırtınanın içine çekmeye çalışacaktır. Seni olayların hızla ilerlediğine ve senin her şeyin gerisinde kaldığına ikna etmeye çalışacaktır. Çizgi film izleyeceksen o başka tabii. Gözlerin ağrıyana kadar izle!
Bir süre sonra vücudun durulmayı tamamlayacak ve zihnin "reset" işlemini bitirecektir. Zaten akşamın gelişiyle beraber yavaş yavaş önündeki haftayla ilgili planlar programlar da aklına düşmeye başlayacaktır. Ama altındaki eşofmanın sana verdiği yetkiye dayanarak çok daha ferah ve net bir şekilde görebileceksin onları. Ayrıca gün içinde yaptığın kişisel bakım da bir ferahlık vermiştir zaten.
Gece yatağa yorgunluğunu atmak yerine basitçe uyumak için gireceksin.Zihnin yarınki toplantıda konuşulacaklar ile haftaya Pazar günkü yumurtaya daha az kimyon koymak fikri arasında bir yerlerdeyken uykuya dalacaksın. Ne güzel.
"Haftaya Pazar'a
Tekrar karşı karşıya olmak umuduyla
Hoşçakalın"
Cheers.
28 Kasım İzmir
